วัดสวยๆที่นาแห้ว

พระประธานภายในอุโบสถ

    ปลายเดือนพฤษภาคม 2554    ได้มีโอกาสไปเยือนนาแห้วอีกครั้งหนึ่งหลังจากไม่ได้ไปเกือบ 3  ปี  คราวนี้ไปไกลจนเกือบสุดชายแดน  บ้านนาเจริญ   เดิมชื่อนาซาก  ชื่อบ้านไม่น่าพิศมัยเลยเปลี่ยน  ทราบมาว่าบ้านร่มเกล้า (สมรภูมิที่คนไทยไม่เคยลืม) อยู่ต่อไปอีกราว 7  กิโลเมตร .... ตัดสินใจอยู่นานก็เลยไม่ไปเยี่ยมดีกว่า  ขากลับออกมาหากไม่คิดอะไรมากเส้นทางดูน่าสนใจพอสมควร  ยังคงธรรมชาติอยู่บ้างถึงแม้จะโดนอารยะเข้าไปกล้ำกรายมากว่า 30 ปี
    เดินทางไปนาแห้วหลายรอบไม่เคยรู้ว่ามีความน่าสนใจอยู่ไม่น้อย  หนึ่งในนั้นคือ  อุโบสถไม้สัก   เก่าแก่มากน่าจะราวสมัยปลายกรุงสุโขทัย  ทราบว่าเดิมในทุกวันพระใหญ่  ชาวบ้านจะมารวมตัวที่วัด  ทำบุญ  ทำทาน  จนเป็นกิจวัตร  มาเลือนหายในช่วงต้มยำกุ้งบ้านเรานี่เอง  กระเทือนไปหมดทุกคนอยากได้ยินคำเดียว "เงิน"  ...เอาหละหมดเรื่องนินทาอดีต  อยากให้เห็นวัดและอุโบสถไม้หนึ่งในสามหลัง  คือที่บ้านนาพึง   บ้านแสงภา(ที่ที่ไปแวะไหว้)แล้วก็ที่ฝั่งลาว(ตรงข้ามบ้านเหมืองแพร่)

หอพระไตรปิฎก

ประตูด้านตะวันตก

ประตูด้านทิศเหนือ

เจดีย์ไม่ทราบชื่อ

อาคารเป็นไม้สักทั้งหลัง  บูรณะในปีนี้ 2554